Sambal is een lik rode heftigheid die je op de rand van je bord deponeert.

In Indonesië is sambal een belangrijk gerecht, hét belangrijkste gerecht zou je bijna kunnen zeggen. Sambal is bovendien bijzonder rijk aan vitamine C. 

Er zijn tientallen sambal variaties, op een enkele na allemaal rood en allemaal van smaak verschillend.

Sambal is scherp, heet zeg je het op zijn Indisch, heet tot zeer heet. Dit hangt af van de soort rode pepers die ervoor gebruikt is en de bereiding. In Indonesië groeien allerlei soorten rode pepers, van hele grote en vlezige die weinig heet zijn, tot hele kleine kleintjes, de rawit, heet als de hel. In Nederland gebruikt men over het algemeen Spaanse pepers, de lomboks.

Een echte hete sambal krijg je door de lombok in zijn geheel met zaad een al te gebruiken.

Je gerecht wordt al minder heet als je een opengesneden lombok onder de kraan houdt en de zaadjes er uitspoelt.

Vind je dit nog te heet dan kan je de van zaadjes ontdane lombok in kokend water laten weken, zo haal je het hete uit de lombok.

Als laatste kan je ook sambal tomaat maken door er een theelepel tomatenpuree aan toe te voegen.

In Indonesie poft men voor het gebruik de lombok om de lombok makkelijker stuk te kunnen wrijven. Afwassen met warm water heeft hetzelfde effect, snij de lombok dan niet open voor het afwassen. Anders verlies je veel van de scherpte.

Groene lomboks is geen variant van de rode, het is gewoon een onrijpe lombok. Ze zijn minder scherp. Een groene lombok kan na enige tijd rood worden, ook als je ze in de koelkast bewaart. Je kan ze dan gewoon nog verwerken in je gerecht. 

Als je op de markt een kilo lombok hebt gekocht kan je ze thuis invriezen. Gewoon rauw, niet wassen, niet blancheren.

Er zijn twee basis sambals. Sambal Oelek en Sambal Terasi.

Sambal Oelek bestaat uitsluitend uit stuk gewreven lomboks met zout.

Sambal Terasi is het zelfde als Sambal Oelek alleen is er een stukje terasi mee gewreven.

Deze sambals zijn rauw dus je moet ze in de koelkast bewaren.